Leishmaniasis, Leishmania türlerinin neden olduğu birçok ülkede endemik olarak görülen zoonoz karakterli bir hastalıktır. Hastalığın zoonoz özelliğinden dolayı hem insan hem de hayvan sağlığı için önemli bir sorun oluşturmakta, dünyada 98 ülkede yaklaşık 310 milyon insanın risk altında olduğu bildirilmektedir. Heteroksen parazit olan Leishmania türlerinin vektörlüğünü kum sinekleri yaparken, çeşitli memeli türleri parazit için rezervuar görevi görürler. Hastalığın visseral, kutanöz, mukokutanöz ve diffüz kutanöz olmak üzere dört ana klinik formu bulunmaktadır. Türkiye'de çeşitli Leishmania türlerinin neden olduğu kutanöz ve visseral leishmaniasis olmak üzere hastalığın iki türü ile karşılaşılmaktadır. Kentsel alanda evcil köpekler, kırsal alanda ve doğada yabani karnivorlar visseral leishmaniasisin ana rezervuarı durumundadır. Köpekler hastalığın yayılması için önemlidir, çünkü hem klinik olarak enfekte olabilirler hem de diğer memeliler, özellikle de insanlar için rezervuar görevi görebilirler. Türkiye’de yapılan çalışmalar hastalığın prevalansının %0-%27,18 arasında olduğunu göstermektedir. Bölgelere göre hastalığın prevalansı Akdeniz, Ege, İç Anadolu, Karadeniz, Doğu Anadolu, Marmara ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinde sırasıyla %12.96, %9.08, %5.82, %5.38, %4.38, %2.40, ve %0.00 tespit edilmiştir. Bu derlemenin amacı, Türkiye'deki köpeklerde leishmaniasis prevalansını retrospektif olarak belirlemektir.