[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]
Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Veteriner Dergisi
2021, Cilt 35, Sayı 1, Sayfa(lar) 007-012
[ English ] [ Tam Metin ] [ PDF ]
Ratlarda Hyaluronik Asit’in Tendon İyileşmesi ve Adezyon Üzerine Etkisi
Mustafa KÖM1, Eren POLAT1, Oktay YİĞİT2, Fatih BÜYÜK3, İlknur ÇALIK4
1Fırat Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, Cerrahi Anabilim Dalı, Elazığ, TÜRKİYE
2Fırat Üniversitesi, Teknoloji Fakültesi, Metalurji ve Malzeme Mühendisliği, Elazığ, TÜRKİYE
3Havza Belediyesi, Hayvan Hastanesi, Samsun, TÜRKİYE
4Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Patoloji Anabilim Dalı, ELAZIĞ, TÜRKİYE
Anahtar Kelimeler: Hyaluronik asit, adezyon, tendon iyileşmesi, rat

Beşerî ve Veteriner hekimlikte tendon yaralanmaları sonrasında adezyon ve tendon kopması sıklıkla karşılaşılan ortopedik problemlerdendir. Bu çalışmada tendon iyileşmesinde tekrarlayan hyaluronik asit (HA) uygulanmasının etkinliğinin makroskobik, biyomekanik ve histopatolojik olarak ortaya konulması amaçlandı.

Çalışmada 6 aylık 30 adet spraq dawley ırkı rat kullanıldı. Aşil tendonlarında primer tendon onarımı oluşturulan ratlar rastgele üç gruba ayrıldı. Birinci gruptaki ratlar kontrol grubu olarak değerlendirildi ve operasyon sonrası herhangi bir tedavi uygulanmadı. İkinci gruptaki ratlarda operasyon sonrası 0.075 mL/kg HA tendonun çevresine tek doz halinde uygulandı. Üçüncü gruptaki ratlara ise, operasyon sonrası 3., 7. ve 14. günlerde aynı dozda HA tendon çevresine tekrarlayan uygulamalar yapıldı. Ötenazi sonrası yapılan makroskobik, biyomekanik ve histopatolojik değerlendirmelerde; HA uygulaması yapılan tedavi gruplarında kontrol grubuna göre daha az düzeyde adezyon olduğu görüldü. Makroskobik değerlendirme sonucunda, tedavi gruplarının adezyon derecesinin kontrol grubuna göre istatistiki açıdan anlamlı derecede düşük olduğu saptandı (P<0.05). Tedavi grupları olan 2. ve 3. gruplar arasında ise istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılık saptanmadı (P>0.05). İnflamasyon derecesi tekrarlayan HA uygulaması yapılan 3. grupta istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük olduğu tespit edildi (P<0.05). Neovaskülarizasyon, fibroblastik proliferasyon ve fibrozis yönünden gruplar arasında farklılık gözlenmedi (P>0.05). Biyomekanik incelemede ise, 3. gruptaki kopma öncesi maksimum direnç kontrol ve 2 gruplardakinden fazlaydı.

Sonuç olarak, adezyonları önlemek için HA uygulamalarının kullanılabilir bir tedavi seçeneği olduğu ve HA uygulamalarının tek doz veya tekrarlayan dozlarda yapılmasıyla ilgili ise daha detaylı çalışmalar yapılmasının gerekli olduğu kanısına varıldı.


[ English ] [ Tam Metin ] [ PDF ]
[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]