Empati eğiliminin insanların ahlakî davranışları üzerinde önemli bir rol oynadığı kabul edilmektedir. İnsanlara yönelik empatik tepkilerin aynı zamanda hayvanlara ve dolayısıyla diğer canlılara yönelik empatiyi de geliştirdiği, bu nedenle de yüksek düzeyde empati becerisine sahip insanların hayvanlarla da empati kurdukları düşünülmektedir. Bu çalışmada, hayvana yönelik empati eğilimi ile insana yönelik empati eğilimi arasında ilişki olup olmadığının ve empati kurma kapasitesini etkileyen faktörlerin araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla Fırat Üniversitesinde okuyan 388 öğrenciye gönüllülük esasına göre anket uygulanarak veri toplanmıştır. Verilerin analizi sonucunda, hayvana yönelik empati eğilimi ile insana yönelik empati eğilimi arasında orta düzeyde pozitif yönde (Kendall's tau=0.288, P<0.001) bir ilişki olduğu gözlenmiştir. Kadınlar (P<0.001), büyük yerleşim merkezlerinde yetişenler (P<0.05), hayvan arkadaşlığı deneyimi olanlar (çocuklukta P<0.001; hâlihazırda P<0.01) hayvana yönelik empati eğilimi konusunda, diğer katılımcılara kıyasla daha pozitif tutum sergilemişlerdir. Benzer şekilde, ebeveynlerin hayvanları seviyor olması katılımcılarda pozitif yönde empatik tepkilerin gelişmesine neden olurken (P<0.001); ebeveynlerin hayvan derogasyonu yapması katılımcılarda negatif yönde empatik tepkilerin gelişmesi sonucunu doğurmuştur (P<0.01).