Bu çalışmada, önemli bir antioksidan olan selenyumun tükeninceye kadar yüzdürülen ratlarda yüzme süresi, oksidatif stres ve oksidatif stresle ilişkili HO-1 ve Nrf2 protein düzeylerine olan etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla, 18 adet Wistar-Albino ırkı erkek sıçan, her grupta 9 adet olacak şekilde 2 gruba ayrılmıştır. Deneysel uygulama başlamadan önce ratların yüzmeye alışması için gruplar yarım saat yüzdürülmüştür.

Kontrol grubuna plasebo (serum fizyolojik), selenyum grubuna ise 0.8 mg/kg/gün selenyum intraperitoneal olarak 20 gün süreyle uygulanmıştır. Çalışmada 20. günün sonunda gruplar yüzdürülüp, yüzme süreleri kaydedilmiştir. Ratlar yüzme işleminden hemen sonra anestezi altında sakrifiye edilmiştir. Kan, kas ve karaciğer doku örneklerinden malondialdehit (MDA), glutatyon (GSH) düzeyi, katalaz ve glutatyon peroksidaz (GSH-Px) enzim aktiviteleri belirlenmiştir. Kas ve karaciğer doku örneklerinde HO-1 ve Nrf2 protein ekpresyon düzeylerine Western blot tekniğiyle bakılmıştır. Elde edilen verilere göre; Gruplar arasında yüzme süresi yönüyle bir fark bulunmamıştır (P>0.05). Karaciğer ve kas dokusu MDA düzeyinin selenyum grubunda kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde düşük olduğu görülmüştür (P<0.05). Karaciğer GSH düzeyinde selenyum grubunda kontrol grubuna göre anlamlı artış tespit edilmiştir (P<0.05). Kas, plazma ve karaciğer dokusunda, GSH-Px düzeyinde selenyum grubunda kontrol grubuna göre olarak anlamlı artış görülmüştür (P<0.05). Karaciğer dokusu HO-1 ve Nrf2 protein ekpresyon düzeyi selenyum grubunda anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur (P<0.01).

Sonuç olarak tükeninceye kadar yüzdürülen ratlarda selenyum uygulaması, oksidatif stresi azaltıp antioksidan aktiviteyi ve Nrf2 ve HO-1 protein ekspresyon düzeylerini arttırmıştır, yüzme sürelerini ise etkilememiştir.