Amaç: Meme kanserinin evrelemesinde Fluorine‐18 florodeoksiglukoz pozitron emisyon tomografi (PET/BT) özellikle uzak metastazların saptanması için kullanılmasının yanında bölgesel durumu değerlendirmede de kullanılmaktadır. PET/BT’nin hem aksillayı hem de tümörün reseptörsel durumunu değerlendiren çalışmalarda çelişkili sonuçlar görülmektedir. Bu çalışmada, PET/BT’nin hem aksillayı hem de primer tümörün reseptörsel durumu değerledirmedeki etkinliğinin incelenmesi amaçlandı.

Gereç ve Yöntem: Ocak 2015-Haziran 2017 tarihleri arasında meme kanseri tanısı almış ve neoadjuvan tedavi almadan PET/BT çalışılan 75 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların tüm verileri retrospektif olarak incelendi. Uzak metastazı olan, aksilla dışı lenf nodu metastazı olan ve PET/BT öncesi neoadjuvan tedavi alan hastalar çalışma dışı bırakıldı.

Bulgular: Çalışmadaki 75 hastanın 53 ünde histopatolojik olarak lenf nodu metastazı varken 22 tanesinde yoktu. PET/BT sonuçlarına göre 36 hasta pozitif ve 39’ u negatif idi. PET/BT’nin aksillayı değerlendirmedeki sensitivitesi %62.3 spesifitesi %86.3 doğruluk %69.3 pozitif prediktif değer %91.6 ve negatif prediktif değer %48.7 idi. Luminal gruplar arasında SUVmax açısından anlamlı farklılık izlenmedi. Tümördeki östrojen ve progesteron reseptörlerinin pozitifliği arttıkça SUVmax azalıyordu.

Sonuç: PET/BT’nin aksillayı değerlendirmedeki spesifitesinin yüksek olmasına rağmen sensitivitesi yeterli seviyede bulunamamıştır. Ayrıca primer tümörün SUVmax değeri histolojik reseptörler açısından farklılık sergilese de tahmin etmek için yeterli değildir.