Amaç: Bu çalışma ile merkezimiz hematoloji ve onkoloji kliniklerinde tedavi görmüş, primer gastrik lenfoma tanılı hastalarımıza uygulanan tedavileri, hastaların sağ kalımlarını ve alt gruplar arasındaki farklılıkları sunmayı amaçladık.

Gereç ve Yöntem: Ocak 2000 ve Ocak 2022 tarihleri arasında primer gastrik lenfoma tanısıyla tedavi edilen hastaların verileri retrospektif olarak incelendi. Hastaların bazı biyokimyasal parametreleri, aldıkları kemoterapi rejimleri, cerrahi tedavi veya radyoterapi alıp almadıkları toplam sağkalım (OS) ve progresyonsuz sağkalım (PFS) düzeyleri ve gruplar arasındaki farklılık araştırıldı.

Bulgular: Çalışmaya 27 hasta dahil edildi. Bunların 10 (%41.2) tanesi MALT lenfoma, 17 (%58.8) tanesi difüz büyük B hücreli lenfoma (DBBHL) tanılı idi. Tanı anı Lugano evrelemesine göre 10 hasta evre I, 3 hasta evre II, 2 hasta evre IIE, 12 hasta evre IV; Ann-Arbor evrelemesine göre ise 9 hasta evre I, 5 hasta evre II, 1 hasta evre III, 12 hasta ise evre IV’tü. Sistemik kemoterapi alan 21 hastanın 19’u R-CHOP (ritüksimab, siklofosfamid, doksorubisin, vinkristin, prednizon), 1 hasta CHOP, 1 hasta ise R-CVP (ritüksimab, siklofosfamid, vinkristin, prednizon) tedavileri almışlardı. Nötrofil düzeyleri ve Ki-67 yüzdelerine göre iki grup arasında DBBHL lehine anlamlılık saptandı (sırasıyla p=0.027, p=0.0144). Sağkalım analizlerinde MALT Lenfoma tanılı hastalarda medyan OS 162.3 (1-233) ay, DBBHL tanılı hastalarda ise medyan OS’ye (2-80 ay) ulaşılamadı (p=0.57).

Sonuç: Çalışmamız ister MALT ister DBBHL tipinde olsun, primer gastrik non-Hodgkin lenfoma tanılı hastaların toplam ve progresyonsuz sağkalımlarının uzun olabileceğini göstermiştir. Tanı anında özellikle MALT lenfomalarda H.pylori pozitifliği ve eradikasyonu unutulmamalı, DBBHL tipinde ise tanı anı nötrofil değerinin OS ile ilişkili olabileceği akılda tutulmalıdır.