Amaç: Primer hiperparatiroidizm (PHP) bulunan hastalarda kardiyak aritmi ve kardiyak ölümün yüksek oranlarda olduğu iyi bilinmektedir. Atriyal fibrilasyon (AF), kardiyoloji pratiğinde yaygın bir aritmi olup, eşlik eden kalp hastalığı ve yaş ile birlikte prevalansı artmaktadır. Yüzeyel ekg derivasyonlarında maximum ve minumum P dalga boyları arasında ki farka P dalga dispersiyonu (PWD) adı verilir. Çeşitli çalışmalar, P dalga dispersiyonun (PDD) AF gelişiminin öngörücüsü olduğunu göstermiştir. Bu çalışmada PHP hastalarında ile PDD’yi tespit ederek AF riskini değerlendirmeyi amaçladık.

Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya 26 PHP hastası ve kontrol grubu olarak 21 sağlıklı birey dahil edildi. Gruplar demografik özellikler, laboratuvar bulguları, ekokardiyografi ve EKG bulguları açısından karşılaştırıldı. PDD, herhangi bir derivasyondaki en uzun p dalgası süresi ile en kısa p dalgası süresi arasındaki fark olarak tanımlandı.

Bulgular: PHP grubu ile kontrol grubu karşılaştırıldığında demografik özellikler ve laboratuvar bulguları açısından farklılık saptanmadı. Toplam kalsiyum, albümine göre düzeltilmiş kalsiyum, fosfor ve paratiroid hormon (PH) düzeyleri PHP hastalarında anlamlı derecede yüksekti (p<0.05). P dalgasının maksimum süresi PHP'li hastalarda sağlıklı katılımcılara göre anlamlı derecede daha uzundu (108.3±9 vs. 97.8±11 p<0.001). P dalgasının minimum süresi her iki grup arasında benzerdi. PHP'li hastaların PDD süresi anlamlı derecede daha uzundu (51.16 msn ± 6.72 msn’ye karşı 37.85 msn ± 8.12 msn, p<0.01).

Sonuç: PHP'li hastalarda kontrollere göre PDD süresinin daha uzun olduğunu gözlemledik ve sonuçlarımız PHP'li hastaların AF açısından daha yüksek risk altında olabileceğini düşündürmektedir.