Amaç: Bu çalışmanın amacı, doğrudan oral antikoagülanların (apiksaban, rivaroksaban, edoksaban ve dabigatran) rat tibialarında oluşturulan standart kemik defektlerinin iyileşmesi üzerine olan etkilerini histolojik olarak araştırmaktır.

Gereç ve Yöntem: Çalışmada toplam 48 adet erişkin Sprague-Dawley rat altı gruba ayrıldı: sağlıklı kontrol, sham kontrol, apiksaban, rivaroksaban, edoksaban ve dabigatran (n=8 her grupta). Tüm deney gruplarında sağ tibianın metafiziyel bölgesinde 4 mm çapında ve 4 mm derinliğinde standart kemik defekti oluşturuldu. Kontrol grubuna herhangi bir farmakolojik ajan uygulanmazken, deney gruplarına 4 hafta boyunca belirlenen dozlarda (apiksaban 5 mg/kg, rivaroksaban 3 mg/kg, edoksaban 3 mg/kg, dabigatran 10 mg/kg) oral gavaj ile ilaç verildi. Dört haftanın sonunda tüm ratlar ötenazi edildi, tibialar dekalsifiye edilerek hematoksilen-eozin ile boyandı ve defekt alanları longitudinal ve vertikal olarak ölçüldü.

Bulgular: Longitudinal defekt alanı açısından gruplar arasında anlamlı fark bulundu (p=0.019). Rivaroksaban grubunda ortalama longitudinal defekt alanı kontrol grubuna kıyasla anlamlı derecede düşük bulundu (p=0.011). Diğer gruplarda azalma olmasına rağmen istatistiksel anlamlılık sağlanmadı. Vertikal defekt alanında gruplar arası genel fark anlamlı değildi (p=0.06), ancak dabigatran (p=0.019) ve rivaroksaban (p=0.005) gruplarında kontrol grubuna göre anlamlı azalma tespit edildi. Özellikle rivaroksabanın hem longitudinal hem de vertikal ölçümlerde kemik iyileşmesini en belirgin şekilde artırdığını, dabigatranın ise vertikal yönde anlamlı iyileşme sağladığını göstermektedir.

Sonuç: Elde edilen veriler, bazı oral antikoagülanların doğrudan kemik iyileşmesi üzerine olumlu etkiler gösterebileceğini ortaya koymaktadır.