Trogositoz; bağışıklık tepkilerini arttırabilen veya durdurabilen, membrana bağlı moleküllerin hücreler arasındaki değişimidir. Bu yolla; T hücreleri, B hücreleri ve doğal öldürücü hücreler antijen sunucu hücrelere bağlanarak onların yüzey moleküllerini edinebilirler. Ayrıca trogositoz temelli olarak gerçekleşen T hücre-T hücre antijen sunumunun immün yanıtta normal olarak bulunduğu ileri sürülmektedir. T hücresi trogositoz yoluyla antijen sunumunda görev yapan çeşitli molekülleri edinebilir. Bu moleküller sırasıyla CD80, CD86, OX40L, majör histokompatibilite kompleksi-I (MHC-I) ve MHC-II olarak sayılabilir. T hücrelerinin ilişkili oldukları antijen sunucu hücrelerden (ASH) peptit-antijen MHC (pMHC) komplekslerini trogosite etmesi, T hücrelerinin aktivasyonuyla ya da baskılanmasıyla sonuçlanır. T hücrelerinin diğer T hücrelerine antijen sunması halinde oluşacak T hücre-T hücre etkileşimleri, antijenin sunulduğu T hücresinin aktivasyonu için kritik öneme sahip olabilir. Ancak T hücre-T hücre etkileşimleri her zaman bağışıklık hücrelerinin aktivasyonuyla sonuçlanmaz. İlişkili olduğu ASH’den pMHC’leri edinen bu T hücresi, çevresindeki T hücreleri tarafından peptit spesifik sitotoksik T lenfosit aktivitesiyle parçalanabilir. Nitekim bir T hücresinin bir başka T hücresinin lizisinden sorumlu olduğu bu olay “Fratricide” (kardeş katli) terimiyle literatürde yer almıştır. Başta bağışıklık sistemi hücrelerinde tanımlanan trogositoz; yenidoğanın hemolitik hastalığının önlenmesinde, virüs ve bakterilerin hücreler arası geçişinde, tümör mikroçevresinde, kanser metastazlarının oluşumunda ya da tümöre karşı immün cevabın etkinleştirilmesinde rol alabilir. Bu çalışma, immün yanıtta trogositoz ve transfagositoz mekanizmalarını açıklayarak T hücrelerinin kendilerine klasik olarak atfedilen işlevlerden farklı, yeni immün işlevlere sahip olabileceğini vurgulamayı ve söz konusu mekanizmaların çeşitli hastalık tablolarının oluşmasında etkin rol oynayabileceğine ışık tutmayı amaçlamaktadır.