[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]
Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi
2024, Cilt 38, Sayı 3, Sayfa(lar) 230-233
[ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
HBe Ag-Negatif Kronik Hepatit B Hastalarında Serum Miyeloperoksidaz Düzeylerinin İnflamatuar Hasardaki Yeri
Arzu ŞENOL1, Şafak ÖZER BALİN2
1Fethi Sekin Şehir Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği, Elazığ, TÜRKİYE
2Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Elazığ, TÜRKİYE
Anahtar Kelimeler: HBe Ag negatif kronik hepatit B, miyeloperoksidaz, karaciğer inflamasyonu
Özet
Amaç: Hepatit B virüsü, dünyada yaklaşık 350 milyon kişide görülmekte ve yılda bir milyon kişinin ölümünden sorumlu tutulmaktadır. Miyeloperoksidaz, nötrofil ve monositlerin aktivasyonu sırasında oksidatif ürünler oluşturan bir hem proteinidir. Bu ürünler, doku hasarı sürecinde yer alır. Bu çalışmada, HBe Ag negatif kronik hepatit B hastalarında, serum miyeloperoksidaz düzeyini ölçmek ve bu parametre ile biyokimyasal bulgular arasındaki ilişkiyi değerlendirmek amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya Aralık 2017-Temmuz 2019 arasında Enfeksiyon Hastalıkları Polikliniğine başvuran HBe Ag negatif kronik hepatit B’li 70 hasta ve herhangi bir kronik hastalığı olmayan 50 kontrol grubu alınmıştır. Serum miyeloperoksidaz düzeyleri, ELISA yöntemi ile belirlenmiştir.

Bulgular: Kronik hepatit B hastalarının yaş aralığı 41.9±1 ve 31’i kadın, 39’u erkek iken, kontrol grubunun yaş aralığı 39.5±9 ve 22’si kadın 28’i erkek olarak belirlenmiştir. Serum miyeloperoksidaz düzeyleri, kontrol grubunda, HBeAg negatif kronik hepatit B hastalarından yaklaşık %2 daha düşük ve istatistiksel anlamlı saptanmıştır (p=0.001).

Sonuç: Miyeloperoksidaz düzeyinin kontrol grubunda kronik hepatit B hastalarından düşük olması, karaciğer inflamasyonu, doku hasarında bu enzimin önemli rol oynadığını gösterebilir. Miyeloperoksidaz serum düzeylerinin belirlenmesi, hastalık progresyonunun takibinde yararlı bir biyobelirteç olabilir.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Giriş
    Hepatit B virüsü (HBV), dünyada yaklaşık 350 milyon kişide görülmekte ve yılda bir milyon kişinin ölümünden sorumlu tutulmaktadır1,2. Hepatit B'den korunma, teşhis ve tedavi konusunda önemli gelişmeler olmasına rağmen hastalık eradike edilememiştir3. Karaciğer sirozu (KS) ve hepatoselüler karsinom (HSK), hepatit B'nin en önemli komplikasyonlarıdır. Hem enfeksiyöz hem de nonenfeksiyöz hastalıkların patogenezinde oksidatif stres (OS) suçlanmaktadır. Oksidatif stres, hücre için tehlikelidir ve hücre içindeki DNA, proteinler ve lipitler gibi çeşitli makro moleküllerde hasarlara yol açar2. Kronik viral hepatitte karaciğer hasarı ve fibrozisin patojenik mekanizmaları net değildir. Ancak, immünolojik karaciğer hasarında, doğrudan sitotoksisite ve OS’in etkili olduğu bildirilmiştir 4. Ayrıca, HBV antijenlerinin viral olarak enfekte olmuş hücrelerin ölümüne yol açan inflamatuar süreçler sırasında OS’i tetiklediği gösterilmiştir5.

    Miyeloperoksidaz (MPO), başlıca reaktif oksijen türleri (ROS) üreten enzimlerden biridir. MPO, nötrofiller ve monositlerin aktivasyonu sırasında salınan bir hem proteinidir6. Bu enzim tarafından oluşturulan oksidatif ürünler çok sayıda doku hasarında etkilidir4. Kronik hastalıklarda OS’in etkilerinin araştırılması, pek çok hastalığın patogenezinin aydınlatılmasında yol gösterebilir. MPO düzeylerinin ölçülmesi de, kronik viral hepatit B’de OS’in etkisini göstermede umut verici bir biyobelirteç olabilir. Hepatit B'nin patogenezi hakkındaki bilgilerin artması, hastalık progresyonunun takibi, daha iyi ve etkili tedavilere yol açabilir.

    Bu çalışmada, HBe Ag negatif kronik hepatit B (HKH) hastalarında, serum MPO düzeyini ölçmek, bu enzimin karaciğer inflamasyonu ve hasarında etkili olabileceğini göstermek ve bu parametre ile biyokimyasal bulgular arasındaki ilişkiyi değerlendirmek amaçlanmıştır.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Materyal ve Metot
    Araştırma ve Yayın Etiği: Çalışma protokolü, Helsinki Deklarasyonu etik kurallarına uygundur ve çalışma için Fırat Üniversitesi Klinik Araştırmalar Etik Kurulundan 08.06.2017 tarih ve 34 sayılı kararla onay ve hasta onamı alınmıştır.

    Bu prospektif çalışmaya Aralık 2017-Temmuz 2019 tarihleri arasında Enfeksiyon Hastalıkları polikliniğine başvuran HKH’li (≥6 months HBs Ag positive, HBe Ag negative, Anti HBc IgG positive, HBV DNA <31.6 IU/ML; eski adı inaktif HBs Ag taşıyıcılığı) 70 olgu ile HBsAg, anti-HCV ve anti HIV negatif, akut ve kronik hepatit geçmişi ve herhangi bir kronik hastalığı olmayan 50 kontrol grubu alınmıştır. Akut hepatit, Hepatit A, Hepatit C ve HIV ko-enfeksiyonu olan hastalar, 18 yaş altında olanlar, otoimmün serolojisi pozitif olan hastalar, gebelik, metabolik ve genetik nedenli karaciğer hastalıkları, HSK ve KS olan hastalar çalışma dışı bırakılmıştır.

    Veri Toplama: Hepatit B yüzey antijeni (HBsAg), HBV viral yük (HBV DNA), serum alanin aminotransferaz (ALT) ve aspartat aminotransferaz (AST), alfa fetoprotein (AFP) düzeyleri rutin hasta analizinin bir parçası olarak çalışılan parametrelerdir.

    Serum MPO Düzeylerinin Belirlenmesi: Hastalardan periferik venöz kandan yaklaşık 5 mL kan alınarak serumlarına ayrılmış ve serumlar -80ºC derecede derin dondurucuda saklanmıştır. Serum MPO düzeyleri, ELISA (Enzyme-Linked Immunosorbent Assay) yöntemi (R&D Systems, Minneapolis, MN, ABD) ile belirlenmiş ve test sonuçları ng/mL olarak ifade edilmiştir.

    İstatistiksel Değerlendirme: Veri analiz işlemleri SPSS 22.0 (Chicago, ABD) paket istatistik yazılımı kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Sürekli değişkenlerin normal dağılıma uygunluğunun tespiti için Kolmogorov-Smirnov normallik analizi yapılmıştır. Normal dağılıma uyan sürekli değişkenlerin analizinde parametrik One-Way Anova (post hoc tukey), normal dağılıma uymayan değişkenlerin analizinde ise nonparametrik independent samples t-test kullanılmıştır. Sayısal veriler ortalama±standart sapma olarak, kategorik veriler % olarak ifade edilmiş; kategorik verilerin karşılaştırılmasında pearson ki kare testi kullanılmış, istatistiksel karşılaştırmalarda p<0.05 değeri anlamlı olarak kabul edilmiştir.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Bulgular
    HBe Ag negatif kronik hepatit B hastalarının yaş aralığı 41.9±1 ve 31’i kadın, 39’u erkek iken; kontrol grubunun yaş aralığı 39.5±9 ve 22’si kadın 28’i erkek olarak belirlenmiştir. HBe Ag negatif kronik hepatit B hastaları ve kontrol grubu arasında, yaş ortalamaları, cinsiyet, AST, ALT ve AFP değerleri açısından istatistiksel anlamlı farklılık saptanmamıştır (sırasıyla p=0.103, p=0.901, p=0.298, p=0.187, p=0.159). Serum MPO düzeyleri, kontrol grubunda, HKH hastalarından yaklaşık %2 daha düşük ve istatistiksel olarak anlamlı saptanmıştır (p: 0.001). HBe Ag negatif kronik hepatit B hastalarında, MPO düzeyleri ile yaş, cinsiyet, AST, ALT ve AFP değerleri açısından anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0.05). HBe Ag negatif kronik hepatit B ve kontrol grubunun demografik özellikleri, laboratuvar testlerinin ve MPO düzeylerinin ortalama değerleri Tablo 1’de gösterilmiştir.


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Tablo 1: HBe Ag negatif kronik enfeksiyon olguları ve kontrol grubunun demografik özellikleri, laboratuvar testlerinin ortalama ve p değerleri

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Tartışma
    Hepatit B virüsü, sitopatik bir virüs değildir, ancak, karaciğer hasarında bu virusun karaciğer fibrozuna inflamatuar bir katkısının olduğu bilinmektedir5. Enflamasyon bölgesinde aktive olan nötrofil ve monositlerden salgılanan MPO enziminin, oksidanların oluşumunda ve kronik inflamatuar hastalıklarda doku hasarının gelişmesinde temel rol oynadığı bildirilmiştir7. Buna ek olarak karaciğerde bulunan yıldız makrofajlar veya kupffer hücreleri de MPO sentezler. Bu hücrelerin aktivasyonunun, oksidanların ve sitokinlerin lokal salınımıyla birlikte hepatik fibrozise yol açabileceği öne sürülmüştür8.

    Önemli bir MPO ürünü olan hipokloröz asit (HOCl), genomik DNA'daki baz değişiklikleri ile ilişkilendirilmiştir. Nötrofillerdeki MPO aktivitesinin genellikle kadınlarda erkeklere göre daha yüksek olduğu gösterilmiştir9. Bir çalışma, cinsiyet ve MPO düzeyleri arasında doğrudan bir ilişki bulamamıştır10. Bu çalışmada, iki grup arasında, MPO düzeyi ile cinsiyet arasında anlamlı bir farklılık saptanmamıştır.

    Birçok çalışma2,11,12, hepatit B enfeksiyonunda lipid peroksidasyonunun (LPO) varlığını doğrulamıştır. Bir çalışmada5, MPO plazma düzeyleri, HBV ile ilişkili siroz ve KHB hastalarında sağlıklı olgulara göre anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur.

    Fujita ve ark.13, kronik hepatit B enfeksiyonunda, hepatit virüslerinin karaciğer hücre hasarına neden olduğu mekanizmaların büyük ölçüde bilinmediğini belirtmişlerdir. Ayrıca, sağlıklı olguların karaciğeri içindeki ROS miktarının, hepatit B enfeksiyonu olan hastaların karaciğerinden önemli ölçüde düşük olduğunu bildirmişlerdir. Hepatit B hastalarının karaciğerlerinde artmış LPO'nun aktif fibrogeneze yol açan bir kaskad başlattığı ileri sürülmüştür4. Yadav ve ark.14, hepatik stellat hücrelerin aktivasyonunun, karaciğer fibrozunda önemli olduğunu belirtmişlerdir. Arnhold15, MPO’nun hem savunma hem de enflamatuar bölgelerde doku hasarına karışan çok fonksiyonlu bir enzim olduğunu, PMNL’lerin azurofilik granüllerinin çok miktarda MPO içerdiğini belirtmiştir. Atıf Babior ve ark.16, uyarılmış PMNL'lerde, moleküler oksijenin süperoksit anyon radikaline indirgendiğini bildirmişlerdir.

    Kothari ve ark.17, plazma MPO konsantrasyonlarının nötrofil proliferasyonunun ve inflamasyon şiddetinin bir göstergesi olabileceğini belirtmişlerdir. Dikici ve ark.18, viral hepatitte virüsün periferik lenfositleri de enfekte ettiğini ve enfekte lenfositlerin, sağlıklı hücreleri virüslere karşı uyarmak için interferon ürettiğini bildirmişlerdir. Başka bir çalışmada, karaciğerde MPO ekspresyonu görülmemiştir19. Bir diğer çalışmada, plazma MPO seviyeleri KHB hastalarında kontrollere göre anlamlı derecede yüksek bulunmuştur4. Güler ve ark.20 sağlıklı kontrollere kıyasla kronik aktif ve inaktif hepatit B olgularının serum MPO'sunda anlamlı bir artış gözlemlememiştir. Ayrıca, hastaların ALT seviyeleri ile MPO arasında anlamlı bir farklılık saptamışlardır. Bu çalışmada, ALT ve MPO düzeyleri arasında anlamlı farklılık saptanmamıştır. Taşdelen ve ark.21 çalışmalarında, kronik aktif ve inaktif hepatit B hastalarında kontrollere kıyasla önemli bir karbonil seviyesi artışı tespit etmiştir. Ayrıca, hem kronik hem de inaktif hepatit B hastalarının periferik kan lenfositlerinde DNA hasarı gösterilmiştir2.

    Bhargava ve ark.22 kronik ve inaktif hepatit B hastalarının lenfositlerinde ROS düzeylerinin arttığını bildirmişlerdir. 2010 yılında yapılan bir meta analiz, hepatit B'nin patogenezinde OS’in önemli bir rol oynamasına rağmen, karaciğer hastalıklarında antioksidan tedaviyi destekleyen veya reddeden herhangi bir kanıt olmadığı sonucuna varmıştır2. Sağlıklı olguların karaciğerlerindeki ROS miktarının, HBV enfeksiyonu olan hastaların karaciğerlerindekinden önemli ölçüde daha düşük olduğu bildirilmiştir4. Brown ve ark. 23, immünohistokimyasal yöntemler kullanarak, yerleşik makrofajlarda, özellikle KC'lerde MPO ekspresyonunu bildirmiştir. Karaciğer hasarı bölgesinde toplanan MPO pozitif nötrofilik granüllerdeki (NG) artış, NG'lerin karaciğer hasarı ve onarımının çok adımlı süreci sırasında ortaya çıkan inflamatuar reaksiyondaki önemli rolünü göstermektedir. Bu çalışmada ise, serum MPO düzeyleri kontrol grubunda, HKH olgularından istatistiksel olarak anlamlı düşük saptanmıştır.

    Bilindiği kadarıyla bu çalışma, HKH hastalarında serum MPO düzeylerini değerlendiren az sayıda çalışmadan biridir. MPO enzimi, nötrofilik granülositlerde en çok bulunan proinflamatuar biyobelirteçtir. MPO'nun antibakteriyel aktiviteleri, farklı reaktif oksijen ve nitrojen türlerinin üretimini içerir. MPO ayrıca kardiyovasküler hastalıklar, nörodejeneratif hastalıklar, karaciğer hastalıkları ve kanser gibi birçok inflamatuar hastalıktaki rolü nedeniyle bilinen bir biyobelirteçtir. Çalışmalar, HBV enfeksiyonunda çeşitli derecelerde OS meydana geldiğini göstermektedir. Hepatit B’nin patogenezinde OS’in etkili olduğu bilinmektedir. MPO düzeyinin kontrol grubunda HKH’dan düşük olması, karaciğer inflamasyonu ve doku hasarında, bu enzimin önemli rol oynadığını gösterebilir. Ayrıca, MPO serum düzeylerinin belirlenmesi, hastalık progresyonunun takibinde yararlı bir biyobelirteç olabilir. Makrofajların ve nötrofillerin aktivasyonu herhangi bir inflamasyon türünde meydana gelebileceğinden, MPO'nun hepatit B'deki kesin durumunu netleştirmek için daha ileri çalışmalar gereklidir.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Kaynaklar

    1) CDC. Viral hepatitis 2013. Available from: https://www.cdc. gov/mmwr/preview/mmwrhtml/mm6229a1.html. 2013; 62 (29): 581-596.

    2) Alavian SM, Showraki A. Hepatitis B and its relationship with oxidative stress. Hepat Mon 2016; 16(9): e37973.

    3) Halegoua-De Marzio D, Hann HW. Then and now: The progress in hepatitis B treatment over the past 20 years. World J Gastroenterol 2014; 20(2): 401-413.

    4) Namiduru ES, Namiduru M, Tarakçioğlu M, Tanriverdi M. Levels of Malondialdehyde, myeloperoxidase and nitrotyrosine in patients with chronic viral hepatitis B and C. Adv Clin Exp Med 2012; 21(1): 47-53.

    5) Mohamadkhani A, Jazii FR, Sayehmiri K, et al. Plasma myeloperoxidase activity and apolipoprotein a-1 expression in chronic hepatitis B patients. Archives of Iranian Medicine 2011; 14(4): 254-258.

    6) Harmandar FA, Harmandar IO, Tezel IA. Nötrositik asitli siroz hastalarında serum ve asit sıvısı TNF-alfa, interlökin-6, nitrik oksit ve myeloperoksidaz seviyelerinin, asit enfeksiyonu açısından tanısal ve prediktif değeri. Akademik Gastroenteroloji Dergisi 2020; 19: 75-82.

    7) Seckin Y, Cagin YF, Sener F. Asitteki myeloperoksidaz düzeyi spontan yatırımlı peritonit için tercih edilen bir faktör mü? Turgut Özal Tıp Merkezi Dergisi 2016; 23(2): 146-151.

    8) Khan AA, Alsahli MA, Rahmani AH. Myeloperoxidase as an active disease biomarker: recent biochemical and pathological perspectives. Med Sci 2018; 6: 33.

    9) Carmo RF, Vasconcelos LRS, Mendonça TF, et al. Myeloperoxidase gene polymorphism predicts fibrosis severity in women with hepatitis C. Human Immunol 2014; 75(8): 766-770.

    10) Kumar AP, Piedrafita FJ, Reynolds WF. Peroxisome proliferator-activated receptor gamma ligands regulate myeloperoxidase expression in macrophages by an estrogen dependent mechanism involving the 463GA promoter polymorphism. J Biol Chem 2004; 279: 8300-8315.

    11) Sen V, Uluca U, Ece A, et al. Serum prolidase activity and oxidant-antioxidant status in children with chronic hepatitis B virus infection. Ital J Pediatr 2014; 40: 95.

    12) Shaban NZ, Salem HH, Elsadany MA, et al. Alterations in lipid peroxidation and antioxidants in patients’ with different stages of hepatitis B virus infection in Egypt. Life Sci J 2014; 11(8): 960-967.

    13) Fujita N, Horiike S, Sugimoto R, Hideaki T, Iwasa M. Hepatic oxidative DNA damage correlates with iron overload in chronic hepatitis C patients. Free Radic Biol Med 2007; 42: 353-362.

    14) Yadav D, Hertan H, Schweitzer P, Norkus P, Pitchumoni CS. Serum and liver micronutrient antioxidants and serum oxidative stress in patients with chronic hepatitis C. Am J Gasteronterol 2002; 97: 2634-2639.

    15) Arnhold J. Properties, functions, and secretion of human myeloperoxidase. Biochemistry (Mosc) 2004; 69: 4-9.

    16) Babior BM. NADPH oxidase. Curr Opin Immunol 2004; 16: 42-47.

    17) Kothari N, Keshari RS, Bogra J, et al. Increased myeloperoxidase enzyme activity in plasma is an indicator of inflammation and onset of sepsis. J Crit Care 2010; 29: 1-7.

    18) Dikici I, Mehmetoglu I, Dikici N, Bitirgen M, Kurban S. Investigation of oxidative stress and some antioxidants in patients with acute and chronic viral hepatitis B and the effect of interferon-alpha treatment. Clin Biochem 2005; 38(12): 1141-1144.

    19) Amanzada A, Malik IA, Nischwitz M, et al. Myeloperoxidase and elastase are only expressed by neutrophils in normal and in inflammed liver. Histochem Cell Biol 2011; 135: 305-315.

    20) Guler SA, Tolun FI, Ucmak H, et al. Relationship between antioxidant capacity and oxidative stress in patients with chronic hepatitis B. Advance Laboratory Med Int 2014; 4(1): 17-25.

    21) Tasdelen FN, Aydin BK, Sarikaya H, et al. Oxidative stress and antioxidant defense in patients with chronic hepatitis B. Clin Lab 2012; 58(3-4): 273-280.

    22) Cicek IE, Cicek E, Kayhan F, et al. The roles of BDNF, S100B, and oxidative stress in interferon-induced depression and the effect of antidepressant treatment in patients with chronic viral hepatitis: A prospective study. J Psychosom Res 2014; 76(3): 227-232.

    23) Brown KE, Brunt EM, Heinecke JW. Immunohistochemical detection of myeloperoxidase and its oxidation products in Kupffer cells of human liver. Am J Pathol 2001; 159: 2081-2088.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • [ Başa Dön ] [ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
    [ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]