Amaç: COVID-19 toplum bağışıklığı, bu günlerde aşılama yoluyla sağlanmaya çalışılmaktadır. Eşik değer aşılabilirse, COVID-19 da grip gibi yıllık salgınları olan mevsimsel enfeksiyonlardan biri olabilir. Mevcut çalışma, altta yatan en yaygın komorbiditelerin, COVID-19 hastalarında yoğun bakım ünitesi (YBÜ) ve mekanik ventilasyon (MV) gereksinimlerini ile mortaliteyi nasıl etkilediğini anlamayı amaçlamaktadır.

Gereç ve Yöntem: Ana demografik veriler, laboratuvar ve radyolojik bulgular, COVID-19 teşhisi konan 152 hastanın tıbbi kayıtlarından retrospektif olarak elde edildi. Reçete bilgi sisteminden hastaların komorbidite verileri çekildi. Tüm verilerin YBÜ ve MV gereksinimleri ve mortalite üzerindeki etkisi Student t-testi, Mann-Whitney-U veya Ki-kare testleri ile analiz edildi. Hastanede kalış süresi tek değişkenli analizlere göre değerlendirildi.

Bulgular: 152 hastanın 72'si erkekti. Ortanca yaş 56.5 idi. Ortalama hastanede kalış süresi 7 gündü. Vaka ölüm oranı %5.9 olarak hesaplandı. İleri yaş, yatış sırasındaki klinik semptomlar ve laboratuvar değerleri YBÜ, MV ve mortalite riskini anlamlı olarak artırdı (p<0.05). Hastaların yaklaşık yarısında en az bir veya daha fazla komorbidite mevcuttu. En sık görülen komorbiditeler sırasıyla hipertansiyon, diyabet ve kardiyovasküler hastalıklarolarak sağtandı. Özellikle diyabet, kötü prognoz ile anlamlı olarak ilişkiliydi (p<0.05).

Sonuç: Herhangi bir komorbiditenin varlığının prognozu olumsuz etkilediği görülen COVID-19 hastalarının, bu hastalıklarının farkında olup, onları iyileştirmeye ve kişisel sağlık durumlarını yüksek tutmaya çalışmaları, COVID-19'da kötü prognozunu engellemede daha başarılı bir tedavi yönetimi olabilir.