Amaç: Bu çalışmada, çocuk hastalarda COVID-19 pnömonisinin tanısında akciğer grafisinin etkinliğinin değerlendirilmesi amaçlandı.

Gereç ve Yöntem: 2020 ve 2021 tarihleri arasında, polimeraz zincir reaksiyonu testi ile COVID-19 tanısı alan çocuk hastaların radyolojik bulguları retrospektif olarak değerlendirildi. Hem akciğer grafisi hem toraks tomografisi çekilmiş 140 hasta çalışmaya dahil edildi. COVID-19 pnömonisinin tanısında akciğer grafisinin etkinliği belirlendi. Akciğer grafisinde pnömoni bulgusu saptanmayan olgularda toraks bilgisayarlı tomografileri karşılaştırıldı.

Bulgular: COVID-19 pnömonisi 140 toraks bilgisayarlı tomografinin 100’unde belirlendi. Bu 100 hastanın 48’inin akciğer grafisinde opasite artışı izlendi (%48). Diğer 52 hastanın radyografileri normaldi. Bunun sebepleri, düşük dansiteli opasiteler (n=26 hasta, %50), küçük boyutlu opasiteler (n=16 hasta, %30.7), diafragma ve karaciğere komşu opasitelerdi (n=10 hasta, %19.2). Bilgisayarlı tomografilerde, 36 hastada (%36) konsolidasyon, 64 hastada (%64) saf buzlu cam görünümleri izlendi. Konsolidasyonlu 36 hastanın 26’sının akciğer grafisinde (%72.2) opasite artışı izlendi. Buzlu cam görünümlü 64 hastanın 22’sinde (%34.3), akciğer grafisinde opasite artışı izlendi. Akciğer grafisinin konsolidasyon saptama oranı, buzlu cama göre anlamlı olarak yüksek bulundu (p<0.01).

Sonuç: Düşük dansiteli ve küçük boyutlu opasiteler akciğer grafisinin etkinliğini azaltmaktadır. Göğüs X-ray görüntüleme pediatrik hastalarda konsolidasyonları tespit etmede yararlı olmasına rağmen buzlu cam görünümleri tespit etmede yeterli olamamıştır.