Amaç: Günümüzde koroner arterler için invaziv girişimlerin yaygın kullanımı, çok sayıda hastanın kontrast ajanlara maruz kalmalarına neden olmaktadır. Bu çalışmada anjiyografi sırasında kullanılan radyografik kontrast maddelerin sistemik inflamasyon belirteçleri üzerindeki etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Elektif tanısal koroner anjiyografi yapılan 23 hasta çalışmaya dahil edildi. Troponin yüksekliği ve inflamatuar yanıtı etkileyebilecek hastalığı olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. İlk kan örneği femoral arter kanülasyonu ile aynı anda venöz kandan alındı. Örnekler alındıktan sonra benzer teknik yaklaşım ve aynı kontrast madde kullanılarak tanısal koroner anjiyografi yapıldı. Anjiyografik analize göre hastalar: normal koroner arter grubu (Grup I; n=10) ve lezyon grubu (Grup II; n=13) olarak ikiye ayrıldı. Tanısal koroner anjiyografiyi takiben 2, 4, 12 ve 24. saatlerde kan örnekleri alındı. Her iki grupta inflamatuar yanıttaki seri değişiklikleri izlemek için P-selektin, E-selektin, L-selektin, interselüler adezyon molekülü (ICAM), vasküler hücre adezyon molekülü (VCAM), interlökin-1 (IL-1), interlökin-2 (IL-2), interlökin -6 (IL-6), interlökin-8 (IL-8), tümör nekrotizan faktör-α (TNF-α), C-reaktif protein (CRP) seviyeleri analiz edildi.

Bulgular: Tanısal koroner anjiyografiyi takiben ikinci saatte tüm inflamatuar belirteçlerde artış gözlendi. Her iki grupta L-selektin ve ICAM 4. saatte; P-selektin, E-selektin, VCAM, IL-1 ve IL-2 ise 12. saatte pik değerine ulaştı. İnflamatuar belirteçler açısından iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olmazken her iki grupta başlangıç değerlerine göre istatistiksel olarak anlamlı artışlar gözlendi.

Sonuç: Bu çalışmada koroner anjiyografik işlemlerin, koroner arter hastalığı olan hastalarda daha fazla olmak üzere akut inflamatuvar yanıtı artırdığını bulunmuştur.