Bu araştırmanın amacı; Öğretim üyelerinin fiziksel aktivite düzeylerini belirlemek ve sağlık sorunları ile aktiviteleri arasında bir ilişkinin olup olmadığını araştırmaktır. Araştırmaya; Fırat Üniversitesinde (Elazığ) görev yapan 28 ile 64 yaşları arasında ve ortalama yaşları 40.51±6.79 olan 232 öğretim üyesi katıldı. Konu ile ilgili olarak hazırlanan anket formları Üniversitedeki Fakülte, Bölüm ve Yüksekokullarda görev yapan ve rasgele seçilen öğretim üyelerine dağıtılarak, beş gün sonra toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde; SSPS istatistik paket programı ortamında ki-kare testi kullanıldı. İstatistiksel anlamlılık düzeyi 0.05 olarak seçildi.

Öğretim üyelerinin fiziksel aktivitelerden en çok yaptıkları ilk üç aktivite; Yürüyüş (%48.3), bahçe ve tamir işleri (%28.9) ve kültür-fizik-aerobik-step hareketleri (%21.1) olarak bulundu. Öğretim üyelerinin, fiziksel aktivitelere katılım oranlarının çok düşük düzeyde olduğu ve en fazla katıldıkları yürüyüş aktivitesine dahi %48.3 oranında katılım gösterdikleri saptanmıştır. Ayrıca değişik aktivite çeşitleri göz önüne alındığında öğretim üyelerinin %51.7’i ile 95.7’i arasında değişen oranlarda aktivite yapmadıkları tespit edildi. Tüm aktivitelere daha çok katılım ve ilgi gösteren öğretim üyelerinden doçentler olmuştur (p<0.05). Sağlık sorunlarında ilk sırada, gribal rahatsızlıklar (%45.7) gelirken, sonra sırasıyla, baş ağrısı-genel yorgunluk-halsizlik (%43.9), kemik-kas ve eklem rahatsızlıkları (%37.5), sindirim sistemi rahatsızlıkları (%18.5) gelmektedir. Öğretim üyelerinden en fazla sağlık problemi olanların doçentler olduğu bulundu (p<0.05). Sağlık şikayetlerinin, akademik hiyerarşide en son mevkide bulunan profesörlerde azalma olduğu gözlendi. Fiziksel aktivite yapan ve yapmayan öğretim üyelerinin, sağlık sorunları bakımından incelendiğinde, belirtilen tüm rahatsızlıklarda fiziksel aktivite yapmayanların daha çok sağlık sorunu ile (%81.25 ile 84.00 arasında) karşılaştığı tespit edildi (p<0.05).

Sonuç olarak, öğretim üyelerinin fiziksel aktivite alışkanlıklarının yetersiz olduğu, fiziksel aktivite yapmayan öğretim üyelerinin daha çok sağlık problemi (>%80) ile karşılaştığı, fiziksel aktivite eksikliğine bağlı olarak, mesleki ve bir çok hastalıklara yakalanma risklerine açık oldukları kanısına varıldı.