Antiglokomatöz ilaçların etkilerinde açlık ve dehidratasyon durumunda olabilecek değişiklikleri değerlendirmek.

Glokom biriminde izlenen ve göz içi basıncı (GİB) regüle olan hastalardan, Ramazan ayında oruç tutan 50 hasta çalışmaya alındı. 6 hasta ilaçsız takip ediliyordu (Grup 1), 11 hasta betablokör monoterapisi (Grup 2), 10 hasta prostaglandin analoğu (PGA) monoterapisi (Grup 3), 12 hasta PGA içeren kombine tedavi (Grup 4), 11 hasta PGA içermeyen kombine tedavi (Grup 5) almaktaydı. Her hastanın Ramazan ayı öncesi son üç GİB ortalaması (baz GİB) ile, Ramazan ayı içindeki GİB ları grup içi ve gruplar arası karşılaştırmalarla istatistiksel olarak değerlendirildi.

Tüm gruplarda oruç tutan hastaların GİB larında önceki basınçlarının ortalamasına göre artış gözlendi. En anlamlı artış 2.90 mm Hg (p=0.007) ile grup 3 deydi. Diğer gruplardaki ortalama GİB artışlarıyla p değerleri şöyleydi: Grup 1: 1.83 mm Hg (p>0.05); Grup 2: 1.54 mm Hg (p<0.05); Grup 4: 2.83 mm Hg (p>0.05); Grup 5: 0.81 mm Hg (p<0.05). Gruplar arası karşılaştırmalarda baz GİB ve oruç esnasındaki GİB arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamadı.

Tüm gruplarda GİB değerlerinin baz değerlere göre yükselmiş olması, açlık ve dehidratasyonun GİB regülasyonunu bozabileceğini düşündürmektedir. Bu durum bir ölçüde uyum eksikliği ile açıklanabilirse de, ilaçların etki mekanizmaları ile ilgili olabileceği akılda tutulmalıdır.