Pelvis fraktürleri tüm fraktürlerin sadece %3'ünü oluştursa da sıklıkla yıkıcı ve yaygın yaralanmalardandır. Yüksek enerjili motorlu araç kazalarında sık olarak meydana gelir ve nörolojik, ürolojik, gastrointestinal ve vasküler sistem yaralanmaları sonucu önemli mortalite ve morbidite ile ilişkilidir. Bu çalışmayla pelvis travmaları hakkında ki verilere katkıda bulunmak ve deneyimlerimizi paylaşmayı amaçladık. Çalışma için veriler Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisine Ocak 2000-Aralık 2005 tarihleri arasında müracat eden pelvis fraktürü tanısı almış hasta dosyalarının retrospektif olarak taranmasıyla toplandı. Verilerin analizi SPSS 12.0 paket programı ile yapıldı. Bu dönemde Acil Serviste 35'i (24.6) kadın, 107'si (75.4) erkek olmak üzere 142 hasta pelvis fraktürü tanısı aldı. Erkek ve kadın hastalar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p<0.05). Yaş ortalaması 38.18±1.42/yıldı. Kaza sonrası acile başvuru süresi ortalama 465.93±208.93 dakikaydı. Travma mekanizması olarak motorlu araç kazaları (%62.7), yüksekten düşme (%26.4) ve diğer yaralanmalar (%10.6) önemli bir yer tutmaktaydı. Hastaların %32.4'ü sadece pelvis travması iken, birlikte olan yaralanmalar ekstremite travması (%28.2), karın travması (%19), kafa travması (%9.2), toraks travması (%7.7) ve diğerleri (%3.5) olarak belirlendi. Acil serviste 21 (%14.8) hastaya kan transfüzyonu uygulandı. Hastaların acilde kalış süreleri ortalama 191.47±7.54 dakikaydı. Hastaların 133'ü (%93.7) yatış sonrası taburcu edilirken, 4'ü (%2.8) eksitus oldu. Sonuç olarak pelvis travmaları özellikle genç yaş grubunu etkilemektedir. Mortalite oranları yüksek olmasından dolayı tanı ve tedavi için agresif olunmalı ve multidisipliner bir yaklaşım uygulanmalıdır.