H. A. 48 yaşındaki olgu, E. G. 46 yaşındaki olgu. Her iki olguda menometroraji tarzındaki şikayetler sebebiyle başvurmuş olup, yapılan vajinal muayenelerinde sırasıyla serviksten sarkan yaklaşık 4x5 cm’lik ve 3x3 cm’lik kitleler izlendi. Her iki olguda da kitle ekstirpasyonu ve küretaj yapılmış olup, histopatoloji sonucu olarak her iki kitlenin de endometriyal polip olduğu rapor edildi.

Vajene doğmuş endometriyal polipler saplı vajene doğmuş myomlar ile karışabilir. Endometriyal poliplerin malignansi potansiyeli taşıyabilmeleri sebebiyle gerek ekstirpasyonları gerekse de endometriyal histopatolojik inceleme yapılması gerekmektedir.

Poliplerin çoğu asemptomatik olmakla beraber polipin ucundaki endometriyumun steroid çekilmesine kanamayla ilk cevap veren ve proliferasyon sonrasında da son rejenere olması sebebiyle premenstrüel ve post menstrüel kanama düzensizliklerine yol açabilir ³.

Endometriyal polipler, endometriyumun benign proliferatif lezyonları olup, daha çok rutin cerrahi patoloji inceleme ile tanısı konulmaktadır. EP’in histolojik paterni, sıklıkla düzensiz proliferatif glandlara eşlik eden damar duvarı kalın fibrotik stroma şeklinde karşımıza çıkmaktadır. EP’ler soliter, multipl sayıda olabilirler. Bununla birlikte servikal polipler ile birliktelik gösterebilirler ⁴.

Mevcut olgu sunumunda kanama düzensizliği nedeniyle başvuran olguda yapılan pelvik muayene sırasında servikal kanaldan sarkmış olan 2 endometriyal polip olgusu nadir görülmesi ve genel yaklaşım prensiplerinin tartışılması sebebiyle sunulmuştur.

Olgu 2. E. G. 46 yaşındaki olgu. Yaklaşık 6 aydır menometroraji tarzında kanama düzensizliği olan olgunun yapılan transvajinal muayenesinde serviksten sarkan yaklaşık 3x3 cm’lik kitle izlendi. Uterus normal cesamette değerlendirildi. Ultrasonografik incelemede ek bir patoloji saptanmayan olguda vajenden sarkan saplı leiomyom olduğu düşünülen kitle, ekstirpe edildikten sonra endometriyal örnekleme yapıldı. Histopatolojik inceleme sonrasında kitlenin endometriyal polip olduğu ve endometriyumun proliferatif fazda olduğu saptandı.

Endometriyal proliferasyon ve endometriyal farklılaşmada estrojen ve progesteronun etkileri bilinmektedir. Poliplerdeki glandüler epitelyal dokuda estrojen ve progesteron ekspresyonu, normal endometriyum dokusundan pek farklı değildir. Bu sebeple EP gelişiminde ve büyümesinde estrojenin parsiyel bir etkinliği olduğu düşünülmektedir ⁶.

EP’lerin tanısı önceleri küretaj sonrası konulur iken, günümüzde ultrasonografi, sonohisterografi, ve ofis histereskopi gibi invazif olmayan yöntemler kullanılabilir. Son dönemlerde jinekolojide tanı yöntemlerinin kullanım alanının artması sebebiyle, EP’in görülme sıklığını ve yaş grubunu da değiştirmiştir ^3,7. Chavez ve arkadaşları özellikle genç infertil olgularda, uygulanan histereskopik girişimler sonucunda poliplerin sıklıkla görüldüğü ve infertiliteye sebep olabileceğini bildirmişlerdir ⁷.

EP’ler görülme sıklıkları yaşla artan lezyonlardır. Obezite, hipertansiyon ve tamoksifen tedavisi alan bayanlar polip gelişimi için risk altında bulunmaktadır ³. Mevcut sunulan her iki olguda obez idi. Ayrıca ilk sunulan olgumuzda obeziteye hipertansiyon da eşlik etmekteydi. Her iki olgumuzda da tamoksifen kullanım öyküsü bulunmamaktaydı.

EP’lerin tanısında bugün için diagnostik histereskopi gold standart olarak karşımıza çıkmaktadır. EP tanısı konulan olgularda uygun olan yaklaşım malignensi potansiyeli taşımaları sebebiyle poliplerin ekstirpasyonudur. Günümüzde genişçe kabul gören yöntem poliplerin histereskopik rezeksiyonu şeklinde olmaktadır.

Endometriyal poliplerin vajene doğarak tanı konulması son derece nadir görülen bir durumdur. Servikal ostan sarkan bir kitlede akla ilk olarak servikal polip veya saplı bir myom gelmektedir. Bu gibi olguların tedavisinde genel yaklaşım vajinal yoldan kitle ekstirpasyonu olmaktadır. Golan ve arkadaşları retrospektif olarak 52 olguyu incelemiş ve tüm olgulara vajinal yolla müdahale ettikten sonra bulguların yaklaşık % 74’ünün leiomyom olduğunu ve geri kalan 18 tanesinin endometriyal polip olduğunu rapor etmişlerdir ⁸. Benzer şekilde Varras ve arkadaşları da serviksten prolabe şekilde görülen bir endometriyal polip olgusuna vajinal yoldan yaklaşarak ekstirpasyon uygulamışlardır ⁹. Mevcut sunulan her iki olgumuzda da ön tanı vajene doğmuş saplı leiomyom olarak düşünülmüştü. Ancak histopatolojik inceleme sonucu her iki kitlenin de endometriyal polip olarak gelmesi ayırıcı tanıda vajene doğmuş endometriyal polipin de düşünülmesi gerektiğini göstermektedir. Vajene doğmuş poliplerin tedavisinde ise vajinal yoldan ekstirpasyon; güvenli, kısa süreli, maliyeti ucuz bir yöntem olarak gözükmektedir.

1) Sherman ME, Mazur MT, Kurman RJ. Benign diseases of the endometrium. In: Kurman RJ, editor. Blaunstein’s pathology of the female genital tract. New York: Springer, 2002. 421–66.

2) Perez-Medina T, Martinez O, Folgueira G, Bjo J. Which endometrial polyps should be resected? J Am Assoc Gynecol Laparosc 1999; 6: 71–4.

3) Sharma M, Taylor A, Magos A. Management of endometrial polyps: a clinical review. Reviews in Gynaecological Practice 2004; 4: 1–6

4) Reslova T, Tosner J, Resl M, Kugler R, Vavrova I. Endometrial polyps. A clinical study of 245 cases. Arch Gynecol Obstet 1999; 262: 133-139.

5) Hileeto D, Fadare O, Martel M, Zheng W. Age dependent association of endometrial polyps with increased risk of cancer involvement. World J Surg Oncol 2005; 9: 8.

6) Mittal K, Schwartz L, Goswami S, Demopoulos R: Estrogen and progesterone receptor expression in endometrial polyps. Int J Gynecol Pathol 1996; 15: 345-348.

7) Chavez NF, Garner EO, Khan W, Quade BJ, Sharif NA, Syed F, Stewart EA: Does the introduction of new technology change population demographics? Minimally invasive technologies and endometrial polyps. Gynecol Obstet Invest 2002; 54: 217-220.

8) Golan A, Zachalka N, Lurie S, Sagiv R, Glezerman M. Vaginal removal of prolapsed pedunculated submucous myoma: a short, simple, and definitive procedure with minimal morbidity. Arch Gynecol Obstet. 2005; 271: 11-3

9) Varras M, Akrivis Ch. Large endometrial polyp with sarcomatous stromal components following long-term tamoxifen treatment for breast cancer: a case report and review of the literature. Eur J Gynaecol Oncol. 2003; 24: 565-8.