Rezidüel kistler, inflamatuar odontojenik kökenli kistlerdir ve genellikle radiküler kistlerin yetersiz tedavi edilmesi sonucu görülürler. Çoğunlukla asemptomatiktirler ve rutin radyografide tesadüfen tespit edilirler. 51 yaşında erkek hasta, sağ maksiller bölgede bir yıl önce başlayan ve zamanla büyüyen ağrısız şişlik nedeni ile kliniğimize başvurdu. Alınan anamnezde sistemik hastalığı bulunmayan hastanın, ilgili bölgeden uzun yıllar önce yapılan diş çekimi dışında cerrahi müdahale geçirmediği ve travma almadığı öğrenildi. Alınan ortopantomagrafide, sağ maksiller sinüsü dolduran düzgün sınırlara sahip, sınırları birinci premolar ile ikinci molar diş arasında uzanan geniş hacimli uniloküler radyolusent lezyon izlendi. Hastaya lokal anestezi altında kret tepesi üzerinden düz bir insizyon atıldı. Açığa çıkan kist kapsülünden lezyonun kesin histopatolojik tanısı için insizyonel biyopsi yapıldı ve kist içeriği boşaltıldı. Daha sonra dekompresyon tüpü, dokuya süture edilerek kist kavitesi ağza açık hale getirildi. 5 aylık takip sonucu kist boyutunda belirgin bir küçülme gözlendi ve enükleasyon gerçekleştirildi. Kistler, enükleasyon ya da kist içindeki intralüminal basıncı azaltmak için marsüpyalizasyon veya dekompresyon yoluyla cerrahi olarak tedavi edilirler. Enükleasyon, kistin tam cerrahi eksizyonuna yardımcı olur ancak bazı vakalarda kistik lezyonun boyutu, konumu, komşu anatomik yapılara yakınlığı ve hastanın yaşı enükleasyon için kontrendikasyon oluşturur. Bu çalışmada, maksiller sinüsün geniş hacimli rezidüel kisti olgusunun, dekompresyon ve sekonder enükleasyonla tedavisi nadir olması nedeni ile sunuldu.