Bu çalışmanın amacı, distal radius kırık cerrahi tedavisinde eksternal fiksatör ve volar plak uygulanan hastaların klinik özelliklerinin ve orta dönem sonuçlarının karşılaştırılmasıdır.

Gereç ve Yöntem: Çalışma Mayıs 2014-Aralık 2019 tarihleri arasında Maltepe Üniversitesi Tıp Fakültesi ortopedi kliniğinde distal radius eklem içi parçalı kırık nedeniyle eksternal fiksatör veya volar plak uygulanan olguların dosyalarının retrospektif olarak incelenmesi ile gerçekleştirildi. Olguların demografik verileri, kırık sınıflaması, ameliyat süresi, hastanede yatış süresi, takip süresi, gelişen komplikasyonlar, revizyon sayısı ve MAYO el bileği skoru kaydedilmiş ve uygulanan cerrahi tekniğe göre sonuçlar karşılaştırıldı.

Bulgular: Çalışmada değerlendirilen 60 olgunun 32’si volar plak, 28’i eksternal fiksatör grubundaydı. Olguların takip süre ortalaması 28.08±4.64 ay, yaş ortalaması 50.20±14.69’du. Eksternal fiksasyon grubu ile karşılaştırıldığında, volar plak grubunun operasyon süresi (P<0.001) ve hastanede yatış süresi istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha uzundu (P=0.002). MAYO el bileği skoru volar plak grubunun tamamında mükemmel/iyi düzeydeyken (88.94±3.13), eksternal fiksasyon grubunun %57.1’inde mükemmel/iyi düzeydeydi (80.43±6,12). Volar plak uygulanan olguların MAYO el bileği skoru istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha iyi seviyedeydi (P<0.001).

Sonuç: Distal intraartiküler radius kırıklarında eksternal fiksasyon ile karşılaştırıldığında, volar plak ile internal fiksasyon yaklaşımında cerrahi operasyon süresi ve hastanede kalış süresi daha uzun olsa da orta dönem takip sonuçları daha başarılıydı.