Bu çalışmada Tip I diyabetes mellitusun epidemiyolojik özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır Çalışmaya Haziran 2000 ve Haziran 2004 tarihleri arasında Elazığ İli'nde, ilk defa Tip I diyabetes mellitus (Tip 1 DM) tanısı alan 74 hasta alındı. Olguların yaş, cinsiyet, süt çocukluğu döneminde beslenme şekilleri, geçirdiği döküntülü hastalıklar, tanı anındaki klinik semptom ve bulguları, semptom süreleri ve biyokimyasal incelemeleri değerlendirildi. Diyabete yönelik aile hikayesi alındı. Olguların tanı yaşları ve tanı anındaki klinik tabloya (hiperglisemi, ketozis, ketoasidoz veya koma) göre dağılımları yapıldı.

Tanı sırasında hastaların yaş ortalaması 7.9 ± 4.4 yaş (1–15.5 yıl) olarak bulundu. Olguların 38'i (% 51.4) erkek, 36'sı (% 48.6) kız idi. Tanı yaşının 1–6 yaş (% 37.8) ve 10–16 yaş (% 37.8) grubunda zirve yaptığı görüldü. Tip 1 DM tanısının en fazla kış, en az ilkbahar ve sonbahar aylarında olduğu görüldü. Anne baba arasında akrabalık 11 (%14.9) hastada ve birinci derece akrabalarında diyabet öyküsü 27 (%37.0) hastada vardı. Hastaların %34'ünün yaşamın ilk altı ayında inek sütü veya inek sütü ile hazırlanan mamalar ile beslendikleri saptandı. Hastaların altısının kızamık enfeksiyonu, ikisinin suçiçeği, birinin kabakulak geçirdiği öğrenildi. Hastaların dokuzu (%12.2) hiperglisemi, 17'si (%23.0) ketonemi, 44'ü (%59.5) diyabetik ketoasidoz, dördü (% 5.4) ise diyabetik koma tanısı aldı.

Tip 1 DM sıklığı yaş ilerledikçe artmaktadır. Diyabetin ortaya çıktığı doruk yaşlar 5-7 yaşlar ve püberte yaşlarıdır. Pübertal dönmede okul öncesi döneme göre daha sık görülmektedir.. Bu çalışmada ise Tip 1 DM'un okul öncesi dönemdeki tanı sıklığının pübertal dönemdeki kadar olduğu saptandı.