Amaç: Bu çalışmanın amacı, yaşlı bireylerde depresyonun yaşam kalitesi ve yaşam memnuniyeti üzerine etkisini incelemekti.

Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 65 yaş ve üstü 52 kadın, 95 erkek toplam 147 yaşlı birey dahil edilmiştir. Yaş, boy, kilo gibi demografik bilgileri alınan bireylerin, medeni durum, eğitim durumu, çocuk sayısı, sosyal güvence, yardımcı araç-gereç kullanıp kullanmadıkları, kronik hastalık hikayesi alınmıştır. Depresyon düzeyini belirlemek amacıyla Geriatrik Depresyon Ölçeği (GDÖ), sağlıkla ilgili yaşam kalitesini değerlendirmek için Nottingham Sağlık Profili (NHP) ve yaşam memnuniyetini değerlendirmek için Yaşam Memnuniyeti Skalası (YMS) kullanılmıştır.

Bulgular: Depresyon oranı en yüksek kadınlarda, sağlıkla ilgili yaşam kalitesi ve yaşam memnuniyeti ise en yüksek erkeklerde bulunmuştur. Kadınlar ve erkekler arasında depresyon ve yaşam kalitesi açısından pozitif yönde anlamlı bir fark bulunmuş (p<0.05), yaşam memnuniyeti açısından bir farklılık bulunmamıştır (p>0.05). Hem kadın hem de erkek bireylerde depresyon ile NHP'nin enerji seviyesi, ağrı, emosyonel reaksiyon, uyku, sosyal izolasyon parametreleri ve toplam NHP arasında pozitif yönde bir ilişki bulunmuştur (p<0.05).

Sonuç: Depresyon yaşlı bireylerde sağlıkla ilgili yaşam kalitesini ve yaşam memnuniyetini etkileyen önemli bir faktör olup, yaşlı bireylerde sağlıkla ilgili yaşam kalitesini arttırabilmek amacıyla fiziksel, fizyolojik ve emosyonel iyilik halinin takibi sağlanmalıdır.