Amaç: Diyabet hayat boyu süren, hastanın yaşam kalitesini azaltan, morbiditesi ve mortalitesi yüksek kronik metabolik bir hastalıktır. Bu çalışmada streptozotosin (STZ) ile oluşturulan diyabetik sıçan modelinde böbrek hasarı üzerine enalaprilin etkilerinin belirlenmesi amaçlandı. Bu amaçla apoptotik süreçte etkili olan melastatine bağlı transient receptor potential 2 (TRPM2) iyon kanallarının immünreaktivitesi belirlendi.

Gereç ve Yöntem: Çalışmada 21 adet Wistar Albino cinsi erkek sıçan 3 gruba ayrıldı. Kontrol (Grup I) grubundaki deney hayvanlarına deney süresince hiçbir uygulama yapılmadı. Diyabetik (Grup II) gruba 60 mg/kg olacak şekilde tek doz STZ 0,1 M fosfat-sitrat tamponunda (pH: 4.5) çözdürülerek intraperitoneal yolla uygulandı. Grup III'teki sıçanlara diyabet oluştuktan sonra 10 hafta süre ile 5 mg/kg/gün enalapril oral yoldan verildi. Deneyin 10. haftasında tüm gruplardaki sıçanlar dekapite edildi. Böbrek dokuları %10'luk formaldehite alındı ve parafin bloklar hazırlandı. 5 μm ‘lik parafin kesitlere avidin-biyotin peroksidaz metodu uygulanarak TRPM2 iyon kanalı immünreaktivitesi değerlendirildi. İmmünreaktivitenin şiddeti ve yaygınlığı +1 zayıf, +2 orta dereceli, +3 şiddetli olarak skorlanıp semi-kantitatif olarak değerlendirildi.

Bulgular: Yapılan immünohistokimyasal boyamanın ışık mikroskobik incelenmesinde, TRPM2 immünreaktivitesi, kontrol grup böbrek dokularında hafif şiddetli (+1) iken diyabetik böbrek dokusunda oldukça yaygın ve şiddetli (+3) olarak gözlendi. Tedavi grubundaki böbrek dokularında ise immünreaktivite orta dereceli +2 şiddetinde ayırt edildi.

Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları enalapril uygulamasının, apoptotik süreçte ve diyabetik nefropati gelişiminde etkili olduğu düşünülen TRPM2 kanal immünreaktivitesini azaltarak diyabetik renal hasara karşı koruyucu etki sağladığını gösterdi.